คือเรื่องของ ‘พิลโฮ’ (อี ชอนกยุยงน จาก A Hard Day) ตำรวจสอบปากคำที่รอร่วมมือกับมิจฉาชีพออกชิงทรัพย์ตอดเล็กตอดน้อย กระทั่งงานชิ้นใหญ่ที่พวกเขาคิดแผนจะชิงทรัพย์คลังสินค้ากึ่งกลางแต่ไปพบโคนใหญ่เมื่อมีคนอีกกรุ๊ปคิดแผนระเบิดทำลายหลักฐานพอดิบพอดี ปัญหาที่เกิดขึ้นก็คือมิจฉาชีพที่ร่วมมือกับพิลโฮดันแอบถ่ายคลิปไว้ก่อนตายเป็นหลักฐานว่าคนใดกันแน่เป็นคนลอบวางระเบิดโรงเก็บของ แล้วส่งไปให้คนสองคน เป็นพิลโฮ และก็ ‘ไม่ทุ่งนา’ ทำให้ทั้งสองถูกหมายหัวโดยทันที จะว่าไปแล้วแวดวงหนังประเทศเกาหลีใต้เขาไม่แคร์ที่จะทำหนังตำรวจเลวทรามออกมารัว Bad Polic แม้กระนั้นถ้าเกิดทดลองย้อนดูดีๆจะเห็นอกเห็นใจความอย่างหนึ่งว่าในที่สุดแล้วจะยังมีคนดีคงเหลือเสมอ เหมือนกันกับในหัวข้อนี้ ซึ่งการโฆษณาก็เปิดหน้าไพ่เลยว่าเป็นหนังตำรวจต่ำทรามพบตำรวจที่ชั่วโคตรกว่า ความสนุกสนานร่าเริงก็เลยเป็นการเอาใจช่วยฝั่งชั่วช้าสารเลวน้อยกว่าที่ต้องการกลับเนื้อกลับตัวทำสิ่งที่ถูก โหมดที่หนังเล่นเรื่องเงื่อนที่ทำให้คนเปลี่ยนแปลงตัวเองได้นี่ถ้าเกิดเล่าไม่ดีจะน้ำเสียจนถึงมันเลยนะ แต่ว่าผู้กำกับคนนี้เก่งที่เล่าความเกี่ยวข้องหละหลวมๆชักชวนให้จับใจได้ หนังใช้เด็กมีปัญหามาเป็นหมากสำคัญเพื่อสะท้อนถึงความดีเลิศที่ยังคงเหลืออยู่ในตัวมนุษย์ บวกกับแอ็คชั่นดิบๆแบบกัดฟันสู้ตายที่ใส่มาไม่กี่ฉากแต่ว่าเดือดสะใจ Jo Pil-ho The Dawning Rage ทำให้หนังออกมาบันเทิงใจและก็เชิญชวนเสียน้ำตาไปพร้อมได้อย่างไม่น่าเชื่อ